 |
| Walter Stroef |
 |
| Ieza Stroef |
Op het oude kerkhof zucht een boom
droeve tranen op onsterfelijke graven.
Alleen jouw gezicht blijft gegrift,
samen met smart, soms een lach om wie je was...
Het is niet alleen de pijn,
maar het deinen van de hoop,
en het verlangen, een onbeschrijflijk gevoel van verloren liefde.
Ween niet om mij.
Niet om de zomer,
waar alles licht was en warmte...
Aan de horizon, is er iets,
de lange schaduw van de herfst.
Alleen het smachten naar geborgenheid.
Het wordt winter weer
Een oude man waart door de stad.
De oneindige kleuren van slierten ramen,
die uitdagend en overweldigend,
een klant verleidelijk aanstaren.
Onbereikbaar, het vertelt hem niets.
De overvloed van slogans ziet hij niet.
Hij strompelt verder, op zoek,
warmte en genegenheid vindt hij niet.
't Is herfst.
Aan zijn koude hand, een stil geruis,
zoals het riet in de wind,
fluistert de adem van een kind...
Mogen wij uw teksten gebruiken zoals bij William ?. Je teksten zijn ook wonder mooi passend bij jouw beeldhouwwerken. Groetjes Pacale
BeantwoordenVerwijderen"Pascale, dank voor uw positieve reactie. Zoals bij William, mag je gerust deze tekst verder gebruiken. Zo bereik je nog meer goede mensen en wordt onze lezersgroep groter en groter. Het kunstblogteam zal zijn uiterste best doen om nog meer treffende teksten door te sturen. Groetjes van Walter Stroef." ( geplaatst in naam van Walter Stroef )
BeantwoordenVerwijderenBedankt jullie hebben een mooie blog met zoveel interessante teksten en kunst. Het aanbevelen waard om er iemand een plezier mee te doen, je leert hier nog onwetende soms gevaarlijke gebruiken bij. Dat wij zeker kunnen vermijden in de toekomst, vb. over het gebruik van de microgolfoven en nog veel meer?. Walter zal zeker je teksten gebruiken hoor, als ik een beeldhouwwerk wil aanschaffen sta je als eerste op mijn lijst.
BeantwoordenVerwijderen