Yanga Arts

. naam beeld= "Donkere schoonheid" materie= azobé hout /hoogte= 54cm. -grote kip in azobé, 2 kippen in padoek hout. -de andere beelden zijn gemaakt uit graniet, arduin en marmer. "Silence" materie: serpentijnsteen op graniet: hoogte: 63cm naam beeld(links): "Amaryllis", materie: rainbow stone op franse witsteen/ hoogte= 31 cm               naam beeld(rechts):"Hannelore", materie: naxos marmer op franse witsteen/ hoogte= 36cm naam beeld(links)="red heron"/materie=marmer belgisch rood op graniet/hoogte=1 m.               naam beeld(rechts)="zonnedans"/materie=padoek op graniet/hoogte=65 cm. /naam beeld(links)="dancing birds"/materie: els op franse witsteen/hoogte= 64cm.              naam beeld(rechts)="white fairy"/beuk op franse witsteen/hoogte=52cm. 'Walter Stroef is bezig een beeld te houwen uit de zeer harde houtsoort -padoek-. 'Naam beeld: "Summer" '

Afscheid van een moeder Altijd hebben we verwacht, zoveel hebben we gehoopt, het komt weer goed, het kan niet anders!... Nog niet zo oud, nog niet zo ziek... Nog zoveel moed, nog zoveel levenslust. Zoveel goed doen, zoveel vrienden... Zoveel reizen, zoveel ziekenzorg!... Iedereen heeft haar nodig, bij iedereen is zij graag. ...Moeder sterft... Ze had nog hoop, het komt weer goed, het kan niet anders... Tot de laatste dag, het laatste ogenblik, het laatste zijn, het laatste sterven, het laatste warm gevoel van haar roerloze hand... Haar ogen dicht, haar adem nog. Stilletjes sterft zij, ieder dag opnieuw, ieder moment... Zij is nog bij ons, zij voelt ons nog... Wij hebben medelijden, doch tonen het niet, teveel verdriet zou haar nog meer kwetsen. O Geest, die nog bij ons moeder zijt, wees niet te hard, houdt haar niet langer in uw ruwe macht!... Uw doel is toch uw schuilplaats te verlaten. Het lichaam dient voor U tot niets. U voelt geen angst, voor U wacht het eeuwig zijn. Haar lich

Foto: Walter Stroef Ik heb alle bomen en bladeren en de herfstkleuren die mij bekoren. De zotte regen die de aarde laat wenen, een zee van kristallen parels. De morgenzon, kil en koud, danst met slierten van nevels, terwijl een vroege merel, wat karig voedsel zoekt. Schimmen van koeien, weiden in de witte mist. Een eenzame haas, huppelt over het tot kunstwerk geploegde land. De herfst schuift langzaam, de grijze wolken weg. Ze voorspellen niet veel goeds. Een vlucht krijsende kauwen scheurt schichtig onder het lage wolkendek. Hun walmende beweging voert hen naar het bos. Is het een vogel? De zwarte mantel siert hem wel. Zijn taal, angstaanjagend en schril nodigt uit voor een tafereel van magie en mysterie, van galgen en spoken... De dikke herfstspin hangt bewegingloos en wacht op haar maal, zij vangt het niet, maar haar sierlijk web, een meesterwerk van grijze spinsels. Hier, alleen nog de te vroeg vallende avond en alle wolken wit, drijvend op het licht van d

   Herfst Gedachten,                Pracht natuur bont geweven, de Herfst is in U gestegen.          Gij laat U bladerpracht nu vallen in tuinen en op aarden wallen,          De wolken met hun grauwe tint de wind die waait waarheen zij vindt.          Over bossen en landerijen, langs dorpen en waterpartijen          De Natuur trekt zich even terug, om rust te vinden in de Aarde,          Waar Moeder Aarde haar ooit eens baarde.    Pieter Duivenvoorden

De expositie "Natuur-lijk" is nog te bezichtigen dit weekend 18-19 augustus in Waarschoot (Rattenkasteel, Kapellestraat). Savage Grace Cosmic Soup Networking for health Tree of conciousness Ultimate Seduction I Ultimate Seduction II Aerial Roots The Protector (hout & brons) close-up of "the Protector" (hout & brons) Close-up of "The Protector" (hout & brons)

Angelique Kroes Verborgen Stad. Een verborgen stad in ons hart. Een verborgen stad, die ons brengt naar andere hoogtes. Andere dimensies, met zo veel liefde voor elkaar, waar het licht straalt. En waar onze frequenties trillen op de zelfde golflengte. Onze harten onze zielen verenigen zich ,en samen hand in hand. Zullen wij wandelen. Wandelend gaan wij, onze voeten licht geraakt over de wolken. In onze dromen. Tijdens onze dromen, reizen wij, en kunnen wij overal komen. Kunnen wij alles aan, in ons hemelse bestaan. Op onze terug reis naar de aarde, dalen we weer neder als een lichte veder. En komen we zachtjes terug in ons liefdevolle lichaam. In gedachten zijn wij altijd saam. Wij kunnen alles aan! Ook in dit bestaan. copy right Angelique kroes.

Foto : Walter Stroef Het voorjaar kondigde reeds geruime tijd de zomer aan. Toch was het weer nog zo grillig. Doch voor de natuur was het geen probleem. En het vogelrijk, aangespoord door de vroege morgen en de langer wordende dagen, zet nu alles op alles hun broos bestaan, opnieuw te vrijwaren voor uitsterving. De merel kan tot vier nesten jongen groot brengen. Het is veel. Maar er zijn een aantal kapers op de kust. De ekster en de kauw schrikken er niet voor om het vroege nest van hun kleinere broer te beroven van ei of jong. Zij zijn sluw genoeg om op 't onverwachts een aanval te ontplooien, waar de merel met krijsend geluid, helaas de ongewenste belager niet de baas kan. Doch het zal wel lukken. Het loof van hagen en bomen vormt spoedig een groene mantel over het pover nest, waar moeder een vijftiental dagen de nieuwe kroost uitbroedt. 's Avonds kweelt het eenzaam mannetje op de hoge nok of op een uitgekozen zomerspar, zijn weelderig lied, vol melod

Hieronder vind je een beschrijving van de verschillende stappen die eraan te pas komen vooraleer we een afgewerkt masker in handen hebben. 1. Uitrollen van klei met een houten rol. Alle luchtbellen worden er zorgvuldig eruit gehaald met een klein kopspeldje. Daarna wordt de lap tot op 1.5 cm plat gerold.   2. Plaatsen van lap klei op een model. Terwijl de klei wat uitdroogt wordt de basis houding gemodelleerd; neus en oogholten volgen.   3. De lap klei krijgt vorm. We kunnen hier al van een hoofd spreken. Doordat de achterkant plat blijft behoort dit ontwerp tot een reeks mysterieuze maskers.   4. De gelaatstrekken worden verder uitgewerkt en verfijnd. Een mond ontstaat in de beduimelde ondergrond. 5. Een individu wordt geboren. Dit werk wordt gebakken op een temperatuur van 900°C en deze wordt de biscuitbak genoemd. 6. Het masker wordt voorzien van een rode laklaag. Vervolgens leggen we een film

  Eindfase beeld in serpentijnsteen. Eindfase beeld in serpentijn. Gepolijst beeld in serpentijn DOOR KUNSTENAAR WALTER STROEF Een blok serpentijnsteen wacht geduldig in donkergroen gewaad, op beitel en hamer, een verborgen beeld de vrijheid te geven. In zijn omgeving van jong groenende en nieuwe geuren van een vers gemaaid gazon, kronkelt het leven zich naar de klaarte van de zon. Het licht en de warmer wordende voorjaarsdagen, doen het loof op boom en struik, een wonderbaarlijke tooi geven van weelderigheid. Stilaan wordt de stam geborgen en beschermd, een zomer lang. Het moeilijkste werk komt nu. De grote steen langzaam te overmeesteren met korte krachtige slagen en hem van zijn eerste mantel te ontdoen. Nu volgt het precieze werk. Met veel moeite laat de zware steen zich omvormen tot een menselijke gestalte. In zijn dichte omgeving is er veel deining. Een onzichtbare hand werkt met engelengeduld aan de voorbereiding, waar botjes  van bloemen en vr

DE NADERENDE DATUM VAN 21.12.2012 Reeds geruime tijd had ik hierover iets willen schrijven. De Maya situeerden zich in grote delen van Midden-Amerika (ook nu nog in kleiner aantal). In hun samenleving was het telen van maïs zeer noodzakelijk. Het was hun belangrijkste voedsel, daarom was de bepaling en voorspelling van het weer van groot belang. Daardoor ontwikkelden zij stilaan een kalendersysteem. Zij konden zo de duur van het zonnejaar juister bepalen. De omlooptijd van de maan en van Venus, waren door hen nauwkeurig bekend. De Maya kenden ook een eigen schrift en waren daarmee de eersten in het pre-Columbiaans Amerika. Op heden is nog niet alles ontcijferd van deze schrifttekens. Alhoewel de kalendertekens reeds veel hebben prijsgegeven. Hieruit blijkt dat voor hun berekeningen zij een 20-tallig stelsel gebruikten dat met punten (voor de 1) en strepen voor de 5, dus zeer eenvoudig, werd weergegeven. De cijfers 1 tot 19 bestonden uit symbolen alsook de nul, die v

Lichtschildering van Marthe Verwijst http://marlan-info.org/2012/ 05/24/roos-van-licht/

Walter Stroef Met de snelheid van een flits, zie ik iemand, die niemand kent, die niemand ziet. Komt en gaat. Een andere dimensie. Je blik vervaagt. Ongrijpbaar, en stil, heb ik alleen het Licht... Tekst Walter Stroef

Walter Stroef De Jongste Dag wordt zelfs beschreven in de gregoriaanse gezangen, die eenvoudige maar prachtige liederen die de luisteraar door merg en been gaan en nog altijd in de katholieke kloosters worden gezongen. Een voorbeeld is het "Dies Irae" uit de dodenmis. "Dies irae, dies illa,  solvet saeclum in favilla,  teste David cum Sybilla,  quantus tremor est futurus,  quando Iudex est venturus,  cuncta stricte discussurus..." (Dag der wake, dag der zonden,  als het heelal zal ontbranden,  zoals David en de Sibille verkondigden,  welk een gruwel zal zich voltrekken,  als de Rechter komt met vragen,  om alle aantijgingen te beproeven...) 'Sibille' in de oudheid, is de benaming voor een vrouw, die bezield was door de Godheid Apollo, en die in extase profeteerde, dus voorspellingen deed.

Carrara-marmer Springstone Meegedreven met de tijd, Geruisloos, alles beweegt. Onmacht door zonde. Vergeten liefde. Smachten naar geluk, ondanks alle pijn. Rood is de nacht en woelig. Vergeten energie. Door het diepe dal, huiverend en alleen... Hier kan niets je helpen. Overvloed van tranen, als witte parels van verzet. De kracht om te leven, verstoord door diepe smart. Alleen de hoop op verlossing, beëindigt het stil verdriet... Het leven is zo broos. Zonder betekenis, nu... Alle aardse hulp, tevergeefs.  Laat me nog éénmaal,  het gevoel van je warme hand... Rood is het verdriet en grijs de nacht. Nieuwsgierig, waar iemand zolang heeft gewacht!...  Tekst en kunstwerken van   (Walter Stroef).......

Tekening van Jayson Villamor Tekening van Jayson Villamor

Foto's Walter Stroef           "UN PRINTEMPS SANS AMOUR            CE N'EST PAS DE PRINTEMPS.            UN MOIS DE MAI SANS LE SOLEIL            N'EST PAS UN MOIS DE MAI..."                           (d'une chanson française)                            HET VOORJAAR. Een blauwe reiger klapwiekt over de met paardenbloemen bezaaide weide. Met een sierlijke bocht zweeft hij naar de waterkant. Op zoek naar zijn eerste maal en een kleine prooi voor zijn vroege kroost, zijn toekomst en trots. We zijn hier te lande, waar de fiere kauw geduldig zoekt de schoorsteen van een oude boerderij met dorre takken te vullen. 't Is altijd hetzelfde liedje. Een open schouw nodigt uit tot het bouwen van zijn nest. Pech voor de leuvense stoof en de rookhinder. Wat hulp zou hij toch nog kunnen gebruiken om wat droge takken door elkaar te werpen in de smalle koker. De zwart gebrande zijwanden heeft hij reeds. Zijn zotte constructie ligt wirwar door elkaar. Zo is

Foto van Walter Stroef "ALLEEN ALS DE DEUR GESLOTEN IS EN GEEN TERUGTOCHT MEER MOGELIJK, ONTSTAAT EEN OPENING NAAR EEN ANDERE WERELD, EEN ONEINDIGE RIJKDOM VAN LICHT EN KLEUR."