Yanga Arts

't Is winter, de natuur is geruisloos, zo stil. Een rode gloed onthult het ochtendgloren. Kalende bomen spoken, zonder verweer, guur, naakt in de ijzige wind.Afgegraasde weiden, geen bescherming voor een bange haas, schichtig zoevend voor zijn leven, naar nergens heen...Een jager kruist zijn pad, loopt schietensklaar op hem gericht. Het is hier zo vlak en zonder beschutting voor de wind en het fatale schot. Een oude boer, in gedachten verzonken, schuift over zijn erf. Hij is alleen , op zoek naar werk en de avond. Er is niet veel te doen. Alles loopt modern gesmeerd. Een druk op de knop, het voeder kruipt uit een te hoge silo, de hongerige stal tegemoet.Het is oudejaarsavond. De boerin, gebogen onder de jaren en het zware werk, maakt een karig maal. Voor hen geen oesters of champagne. Schellende muziek, ver weg in de rusteloze stad, waar alles glittert en niets meer nadenkt.  Op het platteland zit een boer met zijn vrouw, Zij genieten uit de dampende pot, een r

KERSTMIS IN HET DORP. Zilvermeeuwen zweven cirkels rond de toren. De avond valt en de vallende avond brengt vredig de warmte en rust. Mijn dorp slaapt nog niet, het luistert alleen naar de witte stilte, het lacht. Langzaam laat het zich omtoveren en verdwijnt onder een satijnenkleed van kant en brokaat. De oude kerktoren ontwaakt en laat uitnodigend de zware bronzen klok horen. Het is middernacht, 't is Kerstmis. Doe nu een stille wens, een kort gebed voor vrede en goedheid, voor licht, voor liefde... Zoveel wensen, de ganse wereld viert mee. Denk nu aan de kracht van deze woorden, die de mens verbinden met kristallen parels van troost en hoop. Kom tot inkeer, nu!... Er is nog tijd. Kerstmis, is er vrede op Aarde? De Hemel weent...

2190 2104 2139 2106 2175 2218 Nog enkele foto's van ons leven als beeldhouwer! titel; De geboorte van een beeld. foto 2190 ; Aankomst van de Franse zandstenen in het atelier te Wortegem Petegem. Rechtsboven  zie je de kolossale stenen die elk ongeveer één ton wegen. Mensen vragen dikwijls hoe we aan zo'n steen beginnen, of we met een voorontwerp werken of een schets. Dit verschilt van mens tot mens. Wat mezelf betreft wordt ik altijd geïntrigeerd door iets in mijn gedachten goed.Deze informatie komt zowel van binnen als van buiten. Ik werk zeer intuïtief en kijk wat er op me af komt. Ik hou ervan  een bepaald concept te bewandelen en tijdens de rit die vrijelijk verder in te vullen. Zo werken schept vrijheid en ontspanning. Het is super als de  toeschouwer dit ook kan ervaren.      foto 2104 ; Zelfs de grote middelen worden ingezet en als je niet genoeg forceballen van de natuur kreeg moet je met enkele truuks ertegenaan gaan! Hier zie j

VERLANGEN NAAR KERSTMIS. De zee weent witte kransen op het verlaten strand. Meeuwen zweven op de wind, spiedend naar wat achtergebleven resten. Het is grimmig koud. Het strand ligt verlaten en desolaat te wachten op een nieuwe morgen. Aan de einder, een onbeweeglijke stip, een vrachtschip, groter dan een huis, klieft door deinende golven, het eindeloze water tegemoet. Enkele matrozen houden de trouwe wacht. Ze turen over het verre water naar niets... Een milde greep houdt de zee het schip. In een wat grotere kajuit, draagt een kerstboom, gelaten, zijn oude siersels. Zachte muziek in deze bonkige sfeer, stemt iedere matroos tot vredige rust. Er is niet veel om handen. Het schip zoekt zijn eindeloze weg. Aan de wand, een zeemans spreuk dobbert op de walsende zee: "Varen, zonder vrouw die thuis op je wacht, "is varen zonder licht in een hardstikke nacht. "Al wie eens ter zeevaart wil gaan, "moet eerst gearmd voor het altaar staan.&quo

Foto van Isabelle Lescrauwaet Kunstwerk van Walter Stroef Spiedend naar zijn beeld en de prooi, roerloos stil, wachtend op het juiste moment, staart een reiger langs de waterkant. Een vlugge haas zoeft over de kleurloze weiden. Stilaan wordt het winter. Loslopende koeien happen hier en daar nog iets. Het gras is gegraasd. Het landschap wordt kleurloos. De kale velden, wachtend op de eerste sneeuw, hebben zich moeiteloos laten omtoveren in gegolfde spiegels van gitzwarte poldergrond. Dichter bij zijn huis, leunt een oude boer. Hij wacht geduldig op zijn kost en het vallen van de avond. Spreken doet hij niet veel. Er is niemand, alleen een diepe zucht, een verlangen naar een nieuwe morgen. Zijn werk zit erop. Hij gaat vroeg rusten, Zoals de dieren en zijn hond, trouw flankerend tot het afscheid van de dag. Traag en vermoeid gaat hij naar een krassende deur, hij wordt verzwolgen door een warme gloed en zijn hongerig gevoel...

Ruwe speksteen of  zeepsteen Super woman    H  51 cm  (steatiet op arduin ) prijs : voorbehouden Big girl    H : 44cm ( steatiet op arduin ) prijs : 125 euro Verheven H : 34cm ( steatiet op carrara marmer ) prijs : 150 euro Samen sterk  H: 42cm   prijs : 140 euro Speksteen of zeepsteen (de naam zeepsteen is ontstaan doordat de steen door het hoge talkgehalte aanvoelt als een glad stukje zeep), is een steensoort die meer dan 90 miljoen jaar oud kan zijn. De steen behoort tot de metamorfe gesteenten. Metamorfen zijn ontstaan door latere omzetting van stollings-  of afzettingsgesteenten. De omzetting heeft plaats gevonden onder de invloed van hoge druk, temperatuur of een chemische reactie. In de volksmond worden de namen speksteen, zeepsteen en STEATIET naast elkaar gebruikt om een vettige steensoort aan te duiden. Er zijn echter onderling wel kleine verschillen. Speksteen of zeepsteen is steatiet met een mindere compacte samenstelling en dus minder hard. Spe

Ieza Stroef Een zachte blik , een blij gelaat, een vriendelijk woord , een goede raad. Al lijkt het simpel wat je schildert , toch is het meer waard . Al uw lieve leuke dingen, geven glans aan ieder moment van het jaar. Zo schilder je mooie vleugels , overvlieg je met ons de heuvels .Klapwiekend over berg en dal neem je ons mee tot het heelal .Deel je met ons je dromen waar alleen liefde kan wonen en raken wij bekoord hoe je een beeld tot leven kan toveren . Als kunstenaars  zijn wij met elkaar verbonden met gevoel en een warm gebaar . Kunst is een symbool van eenheid en grenzeloze vriendschap voor altijd. Dat verhaal je in alles wat je maakt , beelden en schilderijen worden samen een met het mystieke verhaal.  Onze vriendschaps-band is echt en sterk , samen maken wij onze kunst tot ons levenswerk .Vreugde en licht brengen in het menselijk hart dat is wat men van ons verlangt. William

Walter Stroef Ieza Stroef Op het oude kerkhof zucht een boom droeve tranen op onsterfelijke graven. Alleen jouw gezicht blijft gegrift, samen met smart, soms een lach om wie je was... Het is niet alleen de pijn, maar het deinen van de hoop, en het verlangen, een onbeschrijflijk gevoel van verloren liefde. Ween niet om mij. Niet om de zomer, waar alles licht was en warmte... Aan de horizon, is er iets, de lange schaduw van de herfst. Alleen het smachten naar geborgenheid. Het wordt winter weer Een oude man waart door de stad. De oneindige kleuren van slierten ramen, die uitdagend en overweldigend, een klant verleidelijk aanstaren. Onbereikbaar, het vertelt hem niets. De overvloed van slogans ziet hij niet. Hij strompelt verder, op zoek, warmte en genegenheid vindt hij niet. 't Is herfst. Aan zijn koude hand, een stil geruis, zoals het riet in de wind, fluistert de adem van een kind...

het boetseren van een leeuw in klei opgebouwd uit platen van ongeveer  1cm dik. Daarna wordt het masker gebakken op 900 graden in een keramiekoven. Vervolgens wordt de kop voorzien van een rode glazuurlaag (een tweede maal gebakken dus op hogere temperatuur naargelang welk soort glazuur je gebruikt)                 Daarna wordt op de gladde basis een lijmlaag gelegd en daarop  een laagje koperslagmetaal(of een wat duurdere versie;bladgoud)  Dit is een werk van lange adem en uitzonderlijk veel geduld.  Deze laag wordt dan gefixeerd met een sterke vernis (liefst autolak) Het eindresultaat blijft mysterieus want telkens wordt gevraagd of dit een koperen of bronzen masker is! Maar nu weten we beter hé!!!! Groetjes Ieza Stroef Maskers - Ieza Stroef

Ruwe serpentijn ( onbewerkt ) Verlangen-kunstwerk van Walter Stroef Silance - kunstwerk van Walter Sroef Serpentijn werd meer dan 2000 miljoen jaar geleden gevormd en wordt beschouwd als een composiet. Het is een verzameling van gesteenten die bestaat uit samengeklonterde afvalstukken van andere gesteenten. In Zimbabwe vinden we serpentijn in het Great Dyke.Dit is een plateau die zich uitstrekt over grote delen van Zimbabwe en zich praktisch aan de oppervlakte bevindt. Dit maakt het gemakkelijk om de stenen te delven. Bijna iedere steen heeft een roestbruine schil. Dit wordt ook wel een verweringslaag of oxidatielaag genoemd en is vrij zacht en broos. De hardheid van serpentijn varieert van zeer zacht tot zeer hard. Kleuren variëren van lichtgroen, groen, donkergroen, groen gevlamd, groen met donkere stippen, bruin gevlamd, bruin, paars, wit met groene lijnen, enz... Globaal kunnen we een indeling maken in volgende soorten: -Groene en bruine serpentijn: tamelij

Foto Isabelle Lescrauwaet "Is het leven soms een gebed" Leven is als bidden. Leven is bidden. We kunnen niet zonder. Bid voor uw partner. Bid voor uw kinderen. Voor uw maaltijd. Bidden vermoeid niet. Bidden is geruisloos. Niemand ziet het. Bidden brengt u tot rust. Bidden voor de nacht. Voor de nieuwe morgen. Vóór iedere reis, een behouden thuiskomst. Bid voor je vrienden. Voor alle mensen. Bidden opent een nieuwe horizon. Bidden is genezen. Bidden brengt u tot inzicht. Leidt u naar een andere wereld. Naar andere sferen. Bidden toont u de Weg. Geneest zelfs de zieken. Is balsem voor de Geest! Bidden, omdat God het wil...

Foto Isabelle Lescrauwaet Foto Isabelle Lescrauwaet Ieza Stroef 'Somber is november en koud. 'Een vlucht kraaien krijst door de lucht, 'om op een onzichtbaar teken, in formatie neer te zijgen, 'op tijd nog, wat schaars voedsel pikkend. 'Oeroude bomen sieren het kerkhof. 'Als witte bloemen chrysanten over de vredige graven, 'en alles tot rust is gedwongen, 'en de zon, moeizaam een schaduw werpt 'op het graf van een dierbare, 'Is het niet de hoogste tijd, 'even aan hen te denken... 'Je ziet ze niet,ze zijn hier niet. 'Maar toch zijn ze niet dood. 'Eenzaam sta je nu te staren, eindeloze verten.                 'De oude treurwilg staat er nog. 'Hij treurt druppels op het gazon. 'En als je goed kijkt, 'zie je slierten van nevels, 'soms onkenbare figuren in de vallende avond. 'Nooit ben je alleen!

Kunstenaar Walter Stroef Beeld van Walter Stroef Kunstenares Ieza Stroef Beeld van Ieza Stroef "Ik heb alleen de stilte van de nacht, "en het witte licht dat valt op jouw gezicht, "en alle wolken, smachtend naar de morgen. "Een bange vogel zoekt zich een prooi. "'t Is winter en de koude omarmt een figuur, "doelloos op zoek naar warmte. "We gaan er aan voorbij, we zien het niet, "maar de nacht leert ons luisteren naar de stilte, "brengt onze gedachten naar eindeloze vlakten. "Alles is kleurloos, de regenboog zie je niet, "alleen verdriet soms en "de zachte stilte van de nacht.

Beeld gemaakt door Ieza Stroef Kunstwerk  -  Walter Stroef Walter Stroef De ondoorgrondelijke krachten in eeuwen oude gesteenten, komen tot leven. De kleur van iedere steen, voor eeuwig verborgen, voor eeuwig bewaard, kan alleen door mensenhand zichtbaar worden, magisch zichtbaar... Ze tonen een hemelse pracht van fonkelende kristallen. Wie diep kijkt kan de immense grotten waarnemen, waar alleen infiltratie van gedachten mogelijk is... Wie aandachtig kijkt, ontdekt een andere wereld, kleurende wolken, verscholen achter witte gordijnen, die voor velen zich nooit zullen ontsluiten. We leven hier, doch blijven niet. Kijk toch goed, en geniet van de mooie dingen rondom u. Straks is alles te laat. Vecht nooit voor niets, het loont niet de moeite, maar observeer al het esthetische die de natuur ons gratis schenkt. Alles is reeds in gereedheid. De wereld, uw wereld heeft geen einde!... We zijn hier nog en kijk, straks is de winter voorbij en staat de toverhazelaar in bloei...