Doorgaan naar hoofdcontent

OUDEJAARSAVOND. ( teksten en foto's Walter Stroef )

't Is winter, de natuur is geruisloos, zo stil.
Een rode gloed onthult het ochtendgloren.
Kalende bomen spoken, zonder verweer,
guur, naakt in de ijzige wind.Afgegraasde weiden, geen bescherming
voor een bange haas,
schichtig zoevend voor zijn leven,
naar nergens heen...Een jager kruist zijn pad,
loopt schietensklaar op hem gericht.
Het is hier zo vlak en zonder beschutting
voor de wind en het fatale schot. Een oude boer, in gedachten verzonken,
schuift over zijn erf.
Hij is alleen , op zoek naar werk en de avond.
Er is niet veel te doen. Alles loopt modern gesmeerd.
Een druk op de knop, het voeder kruipt uit een te hoge silo,
de hongerige stal tegemoet.Het is oudejaarsavond.
De boerin, gebogen onder de jaren en het zware werk,
maakt een karig maal.
Voor hen geen oesters of champagne. Schellende muziek, ver weg in de rusteloze stad,
waar alles glittert en niets meer nadenkt.
 Op het platteland zit een boer met zijn vrouw,
Zij genieten uit de dampende pot,
een ritueel van jaren ver.
De tijd staat hier stil.
Het is oudejaarsavond,
en zo is het goed.

Reacties

  1. Walter deze tekst is zo ontspannend en relax om te lezen, wordt er stil van. Met mijn zachte muziek op de achtergrond voel ik mij in een andere betoverende wereld van vrede en harmonie.Terug kerend naar die jaren van stilte en genieten van oudejaarsavond met mijn kinderen op het erf aan een zacht vuurtje. Waar wij alles zelf klaar maakten, zalig ver weg van die rusteloze stad. Ik denk ! William die met zijn positieve teksten mijn energie de hoogte induwd en jouw ontspannende teksten dat dit het perfecte boek zou zijn. Wat denk je

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Magriette, uw commentaar is voor ons ook wondermooi opgesteld. We zijn fier zulk een positieve reactie te mogen ontvangen, waarvoor dank. Na samenspraak met William en het gehele team zullen we trachten onze lezers een degelijk boek aan te bieden. Groetjes van Ieza en Walter Stroef.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heb juist gereageerd op William zijn tekst, je moet het maar eens lezen. Het gaat zoals hier al vermeld over het boek dat julle samen zeker moeten schrijven, je teksten zijn zeer ontspannend

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

DE RIJKDOM VAN DE BELGISCHE ONDERGROND. MARMER.

St.Anna-marmer, met witte bloemmotieven. Foto 002: Belgisch blauw, dooraderd met witte kalciet Foto 106: naam beeld 'the bird' (naxosmarmer op arduin) Hoogte: 93cm:Prijs 1200 Euro. (beeld van Ieza Stroef) Naam beeld: 'Space girl' (naxosmarmer op arduin). Hoogte:42 cm/Prijs: 200 Euro. Hannelore', Naxosmarmer op franse witsteen. Hoogte:36cm.Prijs:250 Euro. (Noot: beelden uit Belgische marmer gemaakt, zijn heden zeer zeldzaam te vinden) Foto 006: Portugese marmer (roze marmer) Het is een fijnkorrelige kalksteen van 542 miljoen jaar oud, hoofdzakelijk samengesteld uit samengekoekte of dooreengestrengelde kalciumkarbonaatkristallen, gemengd met minerale zouten, die het ontstaan geven aan de verschillende kleurschakeringen. Dank zij zijn fijne bouw en zijn hardheid, kan het marmer uitstekend gebeeldhouwd en behouwen worden en verkrijgt het, na een passende behandeling, een heerlijke glans. Deze laatste eigenschap alleen onderscheidt het...

HET VROEGE VOORJAAR. (door Walter Stroef)

De bange winter verspilt stilaan zijn kracht aan de koude en korter wordende nachten. Het desolate weer grijnst druilerige regen op de roerloze natuur. Nochtans demonstreren de winterse nachten een sterrenhemel van een helder fonkelende pracht. Nooit was de 'Poolster' zo dichtbij. De 'Kleine Beer' toont fier zijn glinsterende ster op 650 lichtjaar van ons verwijderd. Het menselijk oog kan deze onnoemelijke afstand overbruggen in één wenk, liefst 300.000 km per seconde. De zon onttrekt zich moeizaam aan de kille ochtend. Toch verhoogt zij langzaam haar parabool. Alhoewel de ondergrond geruisloos de eerste groene blaadjes tovert, zijn crocussen en sneeuwklokjes blij de eindfase van de oude winter in te luiden. De mezebolletjes worden gretig bezocht door de twitterende koolmees. Spoedig zoekt hij een nieuw vrouwke en een legkastje. Zijn fiere zwarte borst glinstert in het vroege zonlicht en zet aan tot de nieuwe jacht. Vlug is hij niet tevreden, maar zijn hoogmoed zal hem ...

Winter mijmeringen'. " Door Walter Stroef "

Foto Isabelle Lescrauwaet Foto Isabelle Lescrauwaet Ieza Stroef 'Somber is november en koud. 'Een vlucht kraaien krijst door de lucht, 'om op een onzichtbaar teken, in formatie neer te zijgen, 'op tijd nog, wat schaars voedsel pikkend. 'Oeroude bomen sieren het kerkhof. 'Als witte bloemen chrysanten over de vredige graven, 'en alles tot rust is gedwongen, 'en de zon, moeizaam een schaduw werpt 'op het graf van een dierbare, 'Is het niet de hoogste tijd, 'even aan hen te denken... 'Je ziet ze niet,ze zijn hier niet. 'Maar toch zijn ze niet dood. 'Eenzaam sta je nu te staren, eindeloze verten.                 'De oude treurwilg staat er nog. 'Hij treurt druppels op het gazon. 'En als je goed kijkt, 'zie je slierten van nevels, 'soms onkenbare figuren in de vallende avond. 'Nooit ben je alleen!