Doorgaan naar hoofdcontent

KERSTMIS IN HET DORP. ( tekst Walter Stroef )

KERSTMIS IN HET DORP.

Zilvermeeuwen zweven cirkels rond de toren.
De avond valt en de vallende avond
brengt vredig de warmte en rust.

Mijn dorp slaapt nog niet,
het luistert alleen naar de witte stilte, het lacht.
Langzaam laat het zich omtoveren en verdwijnt
onder een satijnenkleed van kant en brokaat.

De oude kerktoren ontwaakt en laat uitnodigend
de zware bronzen klok horen.
Het is middernacht, 't is Kerstmis.

Doe nu een stille wens,
een kort gebed voor vrede en goedheid,
voor licht, voor liefde...

Zoveel wensen, de ganse wereld viert mee.
Denk nu aan de kracht van deze woorden,
die de mens verbinden met kristallen parels van troost en hoop.

Kom tot inkeer, nu!...
Er is nog tijd.
Kerstmis, is er vrede op Aarde?
De Hemel weent...

Reacties

  1. Bij deze, Prettige Kerstdagen iedereen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi verwoord Walter, prachtig geschreven. Heb gisteren William ontmoet in Gent herkende hem van op de foto van zijn blog. Wij hadden een goed gesprek en hoop met jullie te kunnen samen werken. Groetjes Albert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aan onze kunstenaars ook een gelukkig en gezond nieuwjaar. Dat wij nog veel van jullie kunsten mogen genieten. Wij kijken hoopvol naar een tentoonstelling zodat wij jullie werken eens in realiteit kunnen bewonderen. Groeten Joost

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wij zijn altijd blij om een goede reactie van onze lezers, te krijgen. Wij wensen, in deze feestelijke tijd van het jaar, u allen een voorspoedig en gezond 2012. In samenspraak met William zullen we trachten een tentoonstelling te organiseren, zeker in de omgeving van Gent. We zullen u warm ontvangen en tevreden zijn u te leren kennen. Groetjes van Ieza en Walter Stroef.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

DE RIJKDOM VAN DE BELGISCHE ONDERGROND. MARMER.

St.Anna-marmer, met witte bloemmotieven. Foto 002: Belgisch blauw, dooraderd met witte kalciet Foto 106: naam beeld 'the bird' (naxosmarmer op arduin) Hoogte: 93cm:Prijs 1200 Euro. (beeld van Ieza Stroef) Naam beeld: 'Space girl' (naxosmarmer op arduin). Hoogte:42 cm/Prijs: 200 Euro. Hannelore', Naxosmarmer op franse witsteen. Hoogte:36cm.Prijs:250 Euro. (Noot: beelden uit Belgische marmer gemaakt, zijn heden zeer zeldzaam te vinden) Foto 006: Portugese marmer (roze marmer) Het is een fijnkorrelige kalksteen van 542 miljoen jaar oud, hoofdzakelijk samengesteld uit samengekoekte of dooreengestrengelde kalciumkarbonaatkristallen, gemengd met minerale zouten, die het ontstaan geven aan de verschillende kleurschakeringen. Dank zij zijn fijne bouw en zijn hardheid, kan het marmer uitstekend gebeeldhouwd en behouwen worden en verkrijgt het, na een passende behandeling, een heerlijke glans. Deze laatste eigenschap alleen onderscheidt het...

HET VROEGE VOORJAAR. (door Walter Stroef)

De bange winter verspilt stilaan zijn kracht aan de koude en korter wordende nachten. Het desolate weer grijnst druilerige regen op de roerloze natuur. Nochtans demonstreren de winterse nachten een sterrenhemel van een helder fonkelende pracht. Nooit was de 'Poolster' zo dichtbij. De 'Kleine Beer' toont fier zijn glinsterende ster op 650 lichtjaar van ons verwijderd. Het menselijk oog kan deze onnoemelijke afstand overbruggen in één wenk, liefst 300.000 km per seconde. De zon onttrekt zich moeizaam aan de kille ochtend. Toch verhoogt zij langzaam haar parabool. Alhoewel de ondergrond geruisloos de eerste groene blaadjes tovert, zijn crocussen en sneeuwklokjes blij de eindfase van de oude winter in te luiden. De mezebolletjes worden gretig bezocht door de twitterende koolmees. Spoedig zoekt hij een nieuw vrouwke en een legkastje. Zijn fiere zwarte borst glinstert in het vroege zonlicht en zet aan tot de nieuwe jacht. Vlug is hij niet tevreden, maar zijn hoogmoed zal hem ...

Winter mijmeringen'. " Door Walter Stroef "

Foto Isabelle Lescrauwaet Foto Isabelle Lescrauwaet Ieza Stroef 'Somber is november en koud. 'Een vlucht kraaien krijst door de lucht, 'om op een onzichtbaar teken, in formatie neer te zijgen, 'op tijd nog, wat schaars voedsel pikkend. 'Oeroude bomen sieren het kerkhof. 'Als witte bloemen chrysanten over de vredige graven, 'en alles tot rust is gedwongen, 'en de zon, moeizaam een schaduw werpt 'op het graf van een dierbare, 'Is het niet de hoogste tijd, 'even aan hen te denken... 'Je ziet ze niet,ze zijn hier niet. 'Maar toch zijn ze niet dood. 'Eenzaam sta je nu te staren, eindeloze verten.                 'De oude treurwilg staat er nog. 'Hij treurt druppels op het gazon. 'En als je goed kijkt, 'zie je slierten van nevels, 'soms onkenbare figuren in de vallende avond. 'Nooit ben je alleen!