Doorgaan naar hoofdcontent

IN GEDACHTEN VERZONKEN.



Carrara-marmer

Springstone
Meegedreven met de tijd,
Geruisloos, alles beweegt.
Onmacht door zonde.
Vergeten liefde.
Smachten naar geluk,
ondanks alle pijn.

Rood is de nacht
en woelig.
Vergeten energie.
Door het diepe dal,
huiverend en alleen...

Hier kan niets je helpen.
Overvloed van tranen,
als witte parels van verzet.
De kracht om te leven,
verstoord door diepe smart.
Alleen de hoop op verlossing,
beëindigt het stil verdriet...

Het leven is zo broos.
Zonder betekenis, nu...
Alle aardse hulp, tevergeefs.
 Laat me nog éénmaal,
 het gevoel van je warme hand...

Rood is het verdriet
en grijs de nacht.
Nieuwsgierig, waar iemand zolang heeft gewacht!...
 Tekst en kunstwerken van   (Walter Stroef).......

Reacties

  1. Ook jullie blog is super afgewerkt, wat de inhoud betreft daar valt niet over te twijfelen. Die is altijd zeer goed, de teksten, de kunst + uitleg over de grondstoffen (super). Wij hebben hier al veel bijgeleerd. Bedankt Yanga ART team ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je dit gedichtje leest ga je inderdaad verzonken in jouw gedachten, genietend van je mooie woorden. Geruisloos gaat de tijd ontspannen voorbij, jouw gedichtje die je zo op een hypnotische manier weet over te brengen. Al jouw teksten zijn zo poëtisch geschreven, dat je van ons volmaakte, spirituele wezens maakt. Op de foto vooraan jullie blog straalt je het uit, het is alsof je een engel bent die waakt over de ganse groep. Engelen groeten Jan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Steyaert en Jan, We zijn dicht bij de werkelijke toestand zoals we die op deze wereld mogen beleven. Als mens zijn we beperkt, maar de kracht zit in de Geest. Hij leidt ons naar oneindig verre horizonten voor een mens nauwelijks te begrijpen.We blijven hopen dat we ooit inzicht mogen krijgen in de kunst om het ware leven te mogen begrijpen.Wees goed voor alle mensen, wees goed voor jezelf. Groetjes, Walter.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

DE RIJKDOM VAN DE BELGISCHE ONDERGROND. MARMER.

St.Anna-marmer, met witte bloemmotieven. Foto 002: Belgisch blauw, dooraderd met witte kalciet Foto 106: naam beeld 'the bird' (naxosmarmer op arduin) Hoogte: 93cm:Prijs 1200 Euro. (beeld van Ieza Stroef) Naam beeld: 'Space girl' (naxosmarmer op arduin). Hoogte:42 cm/Prijs: 200 Euro. Hannelore', Naxosmarmer op franse witsteen. Hoogte:36cm.Prijs:250 Euro. (Noot: beelden uit Belgische marmer gemaakt, zijn heden zeer zeldzaam te vinden) Foto 006: Portugese marmer (roze marmer) Het is een fijnkorrelige kalksteen van 542 miljoen jaar oud, hoofdzakelijk samengesteld uit samengekoekte of dooreengestrengelde kalciumkarbonaatkristallen, gemengd met minerale zouten, die het ontstaan geven aan de verschillende kleurschakeringen. Dank zij zijn fijne bouw en zijn hardheid, kan het marmer uitstekend gebeeldhouwd en behouwen worden en verkrijgt het, na een passende behandeling, een heerlijke glans. Deze laatste eigenschap alleen onderscheidt het...

HET VROEGE VOORJAAR. (door Walter Stroef)

De bange winter verspilt stilaan zijn kracht aan de koude en korter wordende nachten. Het desolate weer grijnst druilerige regen op de roerloze natuur. Nochtans demonstreren de winterse nachten een sterrenhemel van een helder fonkelende pracht. Nooit was de 'Poolster' zo dichtbij. De 'Kleine Beer' toont fier zijn glinsterende ster op 650 lichtjaar van ons verwijderd. Het menselijk oog kan deze onnoemelijke afstand overbruggen in één wenk, liefst 300.000 km per seconde. De zon onttrekt zich moeizaam aan de kille ochtend. Toch verhoogt zij langzaam haar parabool. Alhoewel de ondergrond geruisloos de eerste groene blaadjes tovert, zijn crocussen en sneeuwklokjes blij de eindfase van de oude winter in te luiden. De mezebolletjes worden gretig bezocht door de twitterende koolmees. Spoedig zoekt hij een nieuw vrouwke en een legkastje. Zijn fiere zwarte borst glinstert in het vroege zonlicht en zet aan tot de nieuwe jacht. Vlug is hij niet tevreden, maar zijn hoogmoed zal hem ...

Winter mijmeringen'. " Door Walter Stroef "

Foto Isabelle Lescrauwaet Foto Isabelle Lescrauwaet Ieza Stroef 'Somber is november en koud. 'Een vlucht kraaien krijst door de lucht, 'om op een onzichtbaar teken, in formatie neer te zijgen, 'op tijd nog, wat schaars voedsel pikkend. 'Oeroude bomen sieren het kerkhof. 'Als witte bloemen chrysanten over de vredige graven, 'en alles tot rust is gedwongen, 'en de zon, moeizaam een schaduw werpt 'op het graf van een dierbare, 'Is het niet de hoogste tijd, 'even aan hen te denken... 'Je ziet ze niet,ze zijn hier niet. 'Maar toch zijn ze niet dood. 'Eenzaam sta je nu te staren, eindeloze verten.                 'De oude treurwilg staat er nog. 'Hij treurt druppels op het gazon. 'En als je goed kijkt, 'zie je slierten van nevels, 'soms onkenbare figuren in de vallende avond. 'Nooit ben je alleen!