Een torenhoge populier treurt desolaat langs de kant van de gracht. Een zwart paard begraast zijn weide. Twee witte zwanen kruisen zijn pad. Op het ritme van hun waggelende gang, besteden ze geen aandacht aan hem. Terwijl de regen dretst over het vage landschap. In de bomen en hagen is nog geen leven te bespeuren. Toch oefent een jonge merel zijn gorgelend voorjaarslied. Iedereen wacht de eerste zonnestralen, als signaal voor de start, als het feest eenmaal zal beginnen... Walter Stroef
Kunst in Woord en Beeld