In de bomen, geen zucht, alleen de stilte van de morgen, als de zon gestadig rijst, haar warmte achterna. Voor alle vogels is het nu hoogtij. Op zoek naar een verscholen plekje en een knus nestje erbij. Als 't vrouwtje thuiskomt en haar eerste eitje legt, zal 't mannetje trots zijn op de met veel ijver geslaagde constructie. Vlug moest alles gereed zijn. Wie houdt het daar zolang vol? Het is de drang naar een kroost, voor vader zijn trots! Dagen vliegen de lente voorbij. Als we maar genieten in de zon. Veel te lang was de winter een grijze last. Iedereen glimlacht blijde gezichten. Armen en benen schuchter ontbloot, de energie van de stralen, is als een geschenk, een weldoende sfeer van het lentelicht. De mensen zijn opgeruimd. Op een binnenplein zijn alle zitjes volzet. In de eerste zonnestralen weten te leven, geeft kracht aan de Geest. Het kan niet meer stuk. De start is gegeven. Hier te mogen leven, maakt ons zo blij. Echt dankbaar zijn we voor iedere dag. Geeft de Almach...
Kunst in Woord en Beeld